متولد سال 1351 در شهر تبریز و فارغ‌التحصیل رشته مهندسی مکانیک هستم. صنعت نساجی‌و پوشاک حرفه‌ پدری‌ام بود به همین دلیل از کودکی با فعالیت ایشان آشنا شدم. سال 1379 فعالیت رسمی خود را در صنعت نساجی آغاز کردم و زمانی که به مشکــلات و نقاط ضعف این صنعت پی بردیم؛ به دلیـــــــل ارتباطات  نزدیک با برخی از  کارخانجات ترکیه از صنعتگران آن برای تجهیز کارخانه بافت و تکمیل پوشان بهره گرفتیم و به خریداری و نصـــــب ماشین‌آلات مدرن و به‌روز ترکیه پرداختیم که پـــس از مدتی، واردات ماشین‌آلات در قالب راه‌اندازی «شرکت کهن‌تاج کیمیا» تداوم یافت.

شركت كهن تاج كيميا اوايل سال 1390 با هدف تأمين مواد اوليه و ماشين‌آلات صنايع شــيميايى و نســـاجى به ويژه كارخانجات رنگرزى و تكميل  تأسيـــس شد و به واردات رنگ، مواد شيميايى و ماشين آلات تكميل جهت پارچه‌هاى گردباف از كشـــور تركيه می‌پردازد و در حال‌حاضر نمایندگی شرکت‌هایی مانند مرسان، ‌هاس، ايلديز اليار و دنگه ترکیه را برعهده دارد. هدف شرکت پوشان، تکمیل آن دسته از پارچه‌های فانتزی است که کمتر کارخــانه‌ای توان علمی و فنی تکمیل آن را دارد و به لطف خــــداوند تاکنون به این هدف دست یافته‌ایم.

من اعتقادی به شکایت از وضعیت موجود یا حمایت همه‌جانبه دولت ندارم. صنعتگران ما انتظار دارند که کوچک‌ترین سرمایه‌گذاری انجام ندهند اما در عـوض کارخانه‌شان‌ یـک عمر درآمد بسیار بالا و سود هنگفت نصیب آنها کند! اکثر آنان شرایط تولید صنعت نساجی را با ساختمان‌ سازی مورد مقایسه قرار می‌دهند و ترجیح می‌دهند ســرمایه خود را  وارد ساختمان‌ سازی نمایند که بازگشت سرمایه آن سریع‌تر از نساجی است...

 در‌ حالی که مقایســه میان صنعت نســــاجی ایران و سایر کشـورها ‌(‌مانند ترکیه، آمریکای جنوبی، ازبکستان، چین ‌و ...) نشان می‌دهد سودآوری صنعت نســاجی ایران را کشورهای مذکور حتی در رویاهای خود هم نمی‌بینند.

من به دلیل نوع فعالیتم به کشورهای مختلف از آمریکای جنوبی گرفته تا‌ جنوب‌شرق آسیا سفر کرده‌ام و با اطمینان اعلام ‌می‌کنم که  " ایــــــران، بهشت رنگـــــرزی پارچه در دنیاست"  و هیچ کشوری در دنیا سهولت رنگرزی پارچه در ایران را ندارد.